از آغاز سده دوازدهم میلادی سرامیک سازی ایرانی دوره جدیدی را آغاز کرد. هنرمندان سرامیک های نازک و ظریف را با نگاره ها و اشعار تزئین کرده و آن را با لایه ای از لعاب شفاف میپوشاندند تا ماندگاری بیشتری داشته باشد. این بشقاب سرامیکی زیبا در قرن سیزدهم میلادی و در دوره حکومت ایلخانی در کاشان ساخته شده است. طرح و اشعار نگاشته شده بر بشقاب یک داستان مشخص را نقل نمیکنند اما پرندگان و چهره های نورانی تصویر با اشعار عرفانی نوشته شده بر دور آن همخوانی دارند. یکی از اشعار از غزلیات دیوان شمس مولوی است و دو شعر دیگر به بابا افضل الدین کاشانی، شاعر و عارف ایرانی سده دوازدهم میلادی منتسب هستند.
بایگانی برچسب‌ها: شعر
نهمیـــن گلهای تازه | استاد محمودی خوانساری
شعر از حافظ | مطلع شعر و آواز: چه مستی است ندانم که رو به ما آورد
گوش جان فرا دهید به نهمیـــن برنامه ی گلهای تازه
شیراز؛ شهر شعر، شراب، شور و آواز !
خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش
خداوندا نگه دار از زوالش
ز رکن آباد ما صد لوحش الله
که عمر خضر می‌بخشد زلالش
میان جعفرآباد و مصلا
عبیرآمیز می‌آید شمالش
به شیراز آی و فیض روح قدسی
بجوی از مردم صاحب کمالش
که نام قند مصری برد آن جا
که شیرینان ندادند انفعالش
صبا زان لولی شنگول سرمست
چه داری آگهی چون است حالش
گر آن شیرین پسر خونم بریزد
دلا چون شیر مادر کن حلالش
مکن از خواب بیدارم خدا را
که دارم خلوتی خوش با خیالش
چرا حافظ چو می‌ترسیدی از هجر
نکردی شکر ایام وصالش
گندی شاپور 