رضا حکمت ملقب به «فاخرالسلطنه» و «سردار فاخر» به سال ۱۲۶۹ در تهران چشم به جهان گشود. با پیروزی انقلاب مشروطه پا به عرصه سیاست نهاد و «حزب دموکرات شیراز» را تاسیس کرد. در دورههای چهارم، پنجم، هفتم و هشتم مجلس شورای ملی به عنوان نماینده آباده عضویت داشت و از پشتیبانان انقراض قاجاریان و بر سر کار آمدن سلسله پهلوی بود و پس از آن به سمتهای مختلفی از جمله حاکم یزد و گرگان و فرمانداری کرمان منصوب شد.
در دوره حکمرانی محمدرضا شاه پهلوی او در مجلس چهاردهم به وکالت شیراز و در مجلس پانزدهم به وکالت شیراز و ریاست مجلس رسید و در همین زمان برای مدتی کوتاه عنوان نخست وزیری را نیز بر عهده داشت. او در دورههای هجدهم تا بیستم عنوان ریاست مجلس را حفظ نمود و سرانجام در سال ۱۳۴۰ پس تعطیلی کوتاه مدت مجلس از فعالیت سیاسی کناره گرفت. او در سال ۱۳۵۶ چشم از جهان فروبست.
این نگاره رنگ روغن اثر «جعفر چهره نگار» امروز در کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگهداری میشود و رضا حکمت را در سال ۱۳۱۵ به تصویر میکشد.