سر تبرزین با پیشینهای بین سه هزار تا سه هزار و سیصد سال که به عصر آهن پسین تعلق داشته و در ایران امروزی کشف شده است. اثر از آلیاژ مس ریختهگری شده و پس از آن قلمزنی شده است.
این اثر امروزه در موزه اسمیتسونین واشنگتن نگهداری میشود.
سر تبرزین با پیشینهای بین سه هزار تا سه هزار و سیصد سال که به عصر آهن پسین تعلق داشته و در ایران امروزی کشف شده است. اثر از آلیاژ مس ریختهگری شده و پس از آن قلمزنی شده است.
این اثر امروزه در موزه اسمیتسونین واشنگتن نگهداری میشود.
یک جفت دستبند ایرانی که پیشینه آنها به نیمه اول سده یازدهم میلادی و دوران حکومت غزنوی میرسد. دستبندها از ورقهای نقرهای ساخته شده و پس از آن قلمزنی و تذهیب شدهاند.
این دو دستبند امروزه در موزه هنر لسآنجلس نگهداری میشوند و در نمایش عمومی قرار ندارند.
این کاشی سرامیکی با پیشینهای نزدیک به هشتصد سال اثر هنرمندان کاشان در عصر سلجوقی است. سفال به کار رفته در سرامیک با ترکیبات سیلیسی همچون کوارتز آمیخته شده است تا استحکام بیشتری به کاشی بدهد و کاشی به شکل ستاره هشت پر ساخته شده است. نمادی که در هنر خاورمیانه، به خصوص شرق فلات ایران، در دوران اسلامی به فراوانی مورد استفاده بوده است. نقش لعاب کاری و جلاکاری شده کاشی بانویی نشسته را به تصویر کشیده است.
این کاشی امروزه در موزه هنر هاروارد نگهداری میشود.
این بشقاب سفالین ایرانی با پیشینه ای بیش از هزار سال به دوران سامانیان تعلق دارد و امروزه در مجموعه هنری داوید در کپنهاگ دانمارک نگهداری میشود. طرح لعب کاری این بشقاب زیبایی خاصی دارد که حاصل تلفیق سبک ها و سنت های شرقی و خاورمیانه است. به نظر میرسد رنگ های سبز، زرد و قهوه ای به صورت اتفاقی بر روی ظرف پاشیده شده اند اما در واقع الگویی مشخص و تعیین شده دارند. این سبک رنگ آمیزی بعدها رواج بیشتری یافت و به گستردگی به مناطق دیگر از جمله اروپا صادر میشد.
این سگک کمربند پیشینهای نزدیک به نوزده سده دارد. به نظر میرسد که این اثر در کاوشهای اکتشافی در تپههای باستانی اطراف نهاوند یافت شده و به خاندان کارن تعلق داشته است، کارن از خاندانهای ممتاز ایران باستان بود که در منطقه نهاوند زندگی میکردهاند. جنس اثر از طلا بوده و یک عقاب و بز بر روی نقش شدهاند، عقاب از نمادهای رایج و مهم دوران اشکانی است که بر روی بسیاری از آثار به جا مانده از آن دوره به یادگار مانده است. این اثر زیبا قلمزنی شده و پس از آن با فیروزه و سنگهای قیمتی دیگر تزئین شده است. کمربندهای زرین در این دوره هم در میان مردان و هم زنان رواج داشتهاند.
این اثر امروزه در موزه بریتانیا نگهداری میشود.
این سردیس زیبا وباشکوه نمونهای شاخص از هنر نقره سازی ایران عصر ساسانی است. در سطح سردیس هیچ اثری از جوشکاری و یا پیوندزنی دیده نمیشود و صنعتگر چیره دست با آن را چکش زنی یک شمش نقره و به صورت یک تکه پرداخته است. این اثر هنرمندانه قلمزنی و حکاکی شده و پس از آن با ملغمه جیوه و نقره رنگ آمیزی و تذهیب شده است.
جزئیات ظریف چهره و گیسوان، جواهرات گوش و گردن و تاج سر به گونهای نقش شدهاند تا بیانگر شکوه و قدرت و برتری پادشاه باشند. به نظر میرسد که سازنده بیش از نقش کردن چهره واقعی پادشاه تلاش داشته است تا برتری و اقتدار پادشاه را به تصویر کشد و از این رو این سردیس به هیچکدام از پادشاهان ساسانی شباهت فراوانی ندارد اما تاریخ ساخت آن به میانه سده چهارم میلادی و دوران حکومت شاپور دوم ساسانی میرسد.
این اثر بینظیر و زیبا امروزه در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری میشود.